ΣΤ' ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ
ΕΔΡΑ: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ 4 - Τ.Θ: 18447 - Τ.Κ:540 03
ΤΗΛ. (2310) 219.656 - 246.640 - 218.448, FAX: 219.656,
www.hunters.gr e-mail: hunters@hunters.gr

Θεσσαλονίκη 19/3/2004

Δελτίο Τύπου

21 Μαρτίου 2004
Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας

Σε μια προσπάθεια ανάδειξης της πολύπλευρης σημασίας των Δασών, η 21η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας. Τα προβλήματα, όμως, των ελληνικών δασών δυστυχώς αντί να μειώνονται, συνεχώς οξύνονται, παίρνοντας συχνά τη μορφή του δυσεπίλυτου, ή βαπτίζονται ως τρόπος αντιμετώπισης του κοινωνικού προβλήματος στέγης. Πυρκαγιές, καταπατήσεις, εκχερσώσεις, παράνομες οικοπεδοποιήσεις, αδιαφορία, υποβάθμιση δασών, καταστροφή βιοτόπων, αποδυνάμωση της δασικής υπηρεσίας, μη εφαρμογή ούτε του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου, κ.ά, συνθέτουν το πλέγμα που ασφυκτικά πιέζει για τον περιορισμό του δασικού πλούτου της χώρας μας.

Η ΣΤ' ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ θα είναι συμπαραστάτης σε κάθε προσπάθεια που θα κινείται στην αειφορική προστασία των δασών και καλεί και τους 61 κυνηγετικούς Συλλόγους αρμοδιότητας της, με τα 60.000 μέλη τους, αλλά και κάθε φορέα και πολίτη, να εντείνουν τις ενέργειες τους για την αποτελεσματική προστασία των ελληνικών δασών.

Φέτος η ΚΟΜΑΘ συμμετέχει στηρίζοντας οικονομικά την κεντρική εκδήλωση με θέμα «Σύγχρονες τάσεις και προοπτικές στη διαχείριση των ανανεώσιμων φυσικών πόρων και τη Δασοπονία». Η εκδήλωση πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, στο Μεγάλο Αμφιθέατρο της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. την Κυριακή 21 Μαρτίου και ώρα 11.30 π.μ. Συνδιοργανωτές είναι το Τμήμα Δασολογίας του Α.Π.Θ., η Δ/νση Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, το ΓΕΩΤΕΕ, ΕΘΙΑΓΕ Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών, Ελληνική Δασολογική Εταιρεία, Δήμος Θεσσαλονίκης.

Η εαρινή έναρξη της 21ης Μαρτίου ας αποτελέσει αφορμή για ανθηρή ενασχόληση με το ζήτημα της προστασίας των δασών, με αειθαλείς σοβαρές ενέργειες. Τα δάση στη χώρα μας πάντοτε θα κινδυνεύουν, είτε από φυσικά αίτια, είτε κυρίως από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η δισυπόστατη, όμως, φύση του Έλληνα πολίτη και της ελληνικής πολιτείας, ως προστάτη και ως απειλή ταυτόχρονα του δάσους πρέπει επιτέλους να εγκαταλειφθεί ως αποτυχημένο πρότυπο για τις γενιές που έρχονται.