Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
η επιχειρούμενη, με την παράγραφο 3 του άρθρου 7 του υπό συζήτηση σχεδίου ΠΔ, ολοκληρωτική απαγόρευση του
Κυνηγίου στην ευρύτερη περιοχή του Υμηττού εκτιμούμε πως έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις της Ευρωπαϊκής
Ενωσης τις οποίες ελπίζουμε ότι γνωρίζετε. Πιο συγκεκριμένα:
Α. Η αειφορική άσκηση της θήρας είναι δραστηριότητα απολύτως συμβατή με τους σκοπούς της προστασίας και της
διατήρησης και μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών εφόσον
υπάρχει η πολιτική βούληση και η επιστημονική γνώση.
Β. Τα μέτρα προστασίας πρέπει να αποφασίζονται σε συνεργασία με τους χρήστες κάθε υπό προστασία περιοχής, οι
οποίοι πρέπει να γίνονται αρωγοί των θεσμικών προσπαθειών για την αναγκαία προστασία του φυσικού περιβάλλοντος
της περιοχής τους. Σε περιπτώσεις δε, που τα διαχειριστικά μέτρα και δράσεις έρχονται αναγκαστικά σε αντίθεση
με παραδοσιακές χρήσεις γης (όπως η θήρα) σε μία περιοχή τότε η συναίνεση έρχεται με αντισταθμιστικά οφέλη και
ουσιαστικό διάλογο έτσι ώστε να μην τίθεται ποτέ το δίλημμα «περιβάλλον ή άνθρωπος» αλλά να κηρύσσεται μέσα από
τα παραπάνω η αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με το περιβάλλον.
Έχει γραφτεί ενδεχομένως πολλές φορές αλλά εκτιμούμε πως είναι πάντα επίκαιρη η άποψη του πρώην επιτρόπου
περιβάλλοντος, Σταύρου Δήμα, σύμφωνα με τον οποίο «το κυνήγι δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος του
περιβάλλοντος αλλά μέρος της λύσης του προβλήματος».
Το Υπουργείο του οποίου ηγείστε, προχώρησε στη σύνταξη σχεδίου ΠΔ περί προστασίας του Υμηττού, χωρίς να έχει
προηγηθεί διάλογος με τους κυνηγούς της περιοχής, οι οποίοι βλέποντας το φυσικό περιβάλλον του λεκανοπεδίου να
έχει παραδοθεί άνευ όρων στο τσιμέντο, βρίσκουν μέχρι σήμερα διέξοδο στις λιγοστές περιοχές που διατηρούνται
σχετικά ανέπαφες. Αντιλαμβάνεστε πως η παράδοση του λεκανοπεδίου στα οικοδομικά συμφέροντα οφείλεται εν πολλοίς
στους προκατόχους σας που δε φρόντισαν έγκαιρα να περιορίσουν την άναρχη δόμηση με αποτέλεσμα η Αθήνα σήμερα να
κατέχει μια από τις χειρότερες θέσεις ως προς την ατμοσφαιρική ρύπανση και την παρουσία πρασίνου ανάμεσα στις
Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις.
Η ολοκληρωτική απαγόρευση του κυνηγίου που αναφέρεται στην παράγραφο 3, του άρθρου 7 του σχεδίου Π. Δ. για την
ευρύτερη περιοχή του Υμηττού, δε συνοδεύεται από την απαραίτητη ανάλυση και παράθεση των κριτηρίων με τα οποία
επιλέχθηκε ως διαχειριστικό μέτρο. Σε τι βλάπτουν τον Υμηττό οι κυνηγοί κυρία Υπουργέ; Με δεδομένο το γεγονός
πως τα μητροπολιτικά πάρκα έχουν προσδιοριστεί στην πλευρά που ήδη απαγορεύεται το κυνήγι, γιατί προχωρήσατε
στον πλήρη αποκλεισμό μίας εκ των πλέον παραδοσιακών χρήσεων γης της περιοχής;
Θα περίμενε κανείς πριν τη λήψη των σχετικών αποφάσεων να λάβετε υπόψη ότι:
- Η άσκηση της θήρας αποτελεί τη μοναδική διέξοδο για δεκάδες χιλιάδες κυνηγούς του λεκανοπεδίου και ο Υμηττός
είναι παραδοσιακά ο κοντινότερος κυνηγότοπος για αυτούς.
- Στο μεγαλύτερο μέρος του Υμηττού απαγορεύεται ήδη το κυνήγι αν συνυπολογίσουμε και τις κατοικημένες περιοχές
που έχουν αυτομάτως γύρω τους μια ζώνη 250μ απαγόρευσης κυνηγίου.
- Οι κυνηγοί προστατεύουν το περιβάλλον ωσάν το σπίτι τους και καταγγέλλουν κάθε παράβαση ή απειλή που
διαπιστώνουν.
- Η ομοσπονδιακή θηροφυλακή των κυνηγών έχει να επιδείξει σημαντικό έργο στην προστασία της υπαίθρου.
- Τα μοναδικά, θηρευτικού ενδιαφέροντος, είδη της ενδημικής πανίδας στον Υμηττό, ο λαγός και η πέρδικα,
ευημερούν χάρη στις προσπάθειες των κυνηγετικών συλλόγων της περιοχής.
- Τα αποδημητικά είδη που κυνηγιούνται στον Υμηττό είναι κυρίως η τσίχλα και το ορτύκι, είδη τα οποία
βρίσκονται σε ικανοποιητικούς πληθυσμούς σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο το οποίο εκδόθηκε πρόσφατα.
- Οι κυνηγοί μέσω των συλλόγων τους κάνουν έργα για το περιβάλλον, αναδασώσεις, ορεινές σπορές για τα θηράματα,
ποτίστρες κλπ. Και όλα αυτά με χρήματα των κυνηγών, χωρίς να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Τις ώρες και στα μέρη που συνήθως διεξάγεται το κυνήγι, δεν υπάρχουν άλλοι χρήστες του βουνού (εκδρομείς,
περιπατητές, ποδηλάτες κλπ) που θα μπορούσαν δυνητικά να ενοχληθούν.
- Τα προβλήματα του βουνού είναι άλλα και δεν λύνονται, μάλλον εντείνονται, με την απαγόρευση της θήρας:
καταπατήσεις, εκχερσώσεις, αυθαίρετα, πυρκαγιές, μπάζα, σκουπίδια, εγκατάλειψη, κλπ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, ζητούμε την αφαίρεση της παραγράφου 3 του άρθρου 7, που προβλέπει την
απαγόρευση του κυνηγίου στον Υμηττό, από το υπό διαβούλευση σχέδιο προεδρικού διατάγματος. Αντί να επιχειρείτε
να αποκλείσετε τους κυνηγούς από την Ελληνική ύπαιθρο, ζητήστε από τις Κυνηγετικές Οργανώσεις να συνεισφέρουν
με όλες τους τις δυνάμεις, στην προστασία και στην ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος. Θωρακίστε θεσμικά την
Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή και το ρόλο των κυνηγετικών οργανώσεων, κάντε τους κυνηγούς συμμάχους σας στον αγώνα
για την προστασία του περιβάλλοντος. Η χώρα μας έφτασε στη δεινή θέση που βρίσκεται σήμερα λόγω αδιαφάνειας,
έλλειψης ενεργού συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις, κακών χειρισμών, εξυπηρέτησης ημετέρων, απουσίας
οράματος, στόχων και στρατηγικών και αυθαίρετων αποφάσεων που βάρυναν τους πολλούς για να εξυπηρετήσουν τους
λίγους.
Κυρία Υπουργέ, δεν είναι δυνατόν (και ελπίζουμε να κάνουμε λάθος) οι αποφάσεις που λαμβάνετε να είναι προϊόν
προτάσεων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων τις οποίες αποδέχεστε, υλοποιείτε και οι οποίες οδηγούν στην αυθαιρεσία
και στην τοποθέτηση σε γυάλα της Ελληνικής Φύσης. Η απαγόρευση θήρας που κάποιοι σας προέτρεψαν να προτείνετε
στο σχέδιο του Π.Δ. του Υμηττού είναι αυθαίρετη και ατεκμηρίωτη. Η μοναδική πηγή έμπνευσης αυτής της πρότασης
πηγάζει από το συναίσθημα κάποιων και μόνο από αυτό. Οι ΜΚΟ προσπαθούν μεθοδευμένα να θέσουν το θέμα στο
συναίσθημα και στον ψυχολογικό τομέα, εκεί που το κυνήγι είναι προσωπική υπόθεση και προσωπική επιλογή, γεγονός
που δεν έχει καμία σχέση και θέση στα πλαίσια αποφάσεων ή παρεμβάσεων για την προστασία του περιβάλλοντος. Η
προστασία του περιβάλλοντος επιτυγχάνεται με ορθολογική χρήση, μέρος της οποίας είναι και το αειφόρο κυνήγι. Η
συναισθηματική φόρτιση δεν μπορεί να θεσπίζει νόμους που αφορούν 230.000 οικογένειες.
Περιμένουμε έστω και την ύστατη στιγμή να αναδείξετε τις έννοιες συνεργασία, συνεννόηση, διάλογος με
επιχειρήματα και αναγνώριση του δικαιώματος στις παραδοσιακές χρήσεις γης οι οποίες θα φέρουν με τη σειρά τους
μέτρα και δράσεις που θα χαρακτηρίζονται από ουσία, θα εξυπηρετούν τους σκοπούς της προστασίας και θα χαίρουν
ευρείας αποδοχής από το κοινωνικό σύνολο.
Για το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών,
Η Συντονιστική Επιτροπή
|